Lacrimosa – Marta Fox

„Lacrimosa to szloch bez łez, moja puszka Pandory, wszystko, co dla mnie ważne, wspomnienie najmocniejszych emocji i gdzieś tam, głęboko zakodowany szyfr pamięci; moje vanitas vanitatum. Potem lekkość, i to całkiem znośna, oraz akceptacja siebie. I świecka modlitwa, która o nic nie prosi”.

Marta Fox

* * *

„Tymoteusz Karpowicz twierdził, ze poezja Marty Fox przenosi tradycję miłości i śmierci Haliny Poświatowskiej na następny poziom, bo porusza tematy bliskie kobietom dojrzałym, posiadającym wiedzę życiową i doświadczenie. Lacrimosa jest tego kolejnym potwierdzeniem, prowadzi przez piekło, a mimo to jest pełna nadziei”.

Anna Gąsienica Byrcyn

* * *

„Zadziwia mnie wciąż odnawiająca sią, błyskotliwa i zadziorna, energia poetycka Marty Fox, autorki, która już nieodwołalnie i na stałe skojarzyłem z proza. Narracje, pieśni, spostrzeżenia, migawki – wszystko to układa się w sugestywna całość, w której obok energii opowieści ważna jest medytacja nad przemijaniem, miłością, sensem życia, nad tym, co tracimy i nad tym, co w paradoksalny sposób zyskujemy. Mało który powrót do pisania wierszy bywa aż tak udany”.

Karol Maliszewski